Eind maart waren we op Schiermonnikoog. Op de wandeling naar de Balg troffen we een jonge zeehond aan. Je denkt meteen dat zo’n dier dan ziek is, maar hij reageerde alert op ons, dus hebben we hem verder met rust gelaten. Evengoed een zeldzaamheid. In 28 jaar Wadden zijn we er nog nooit een tegengekomen aan de Noordzee kant.
Bij het doorziften van mijn fotoarchieven kwam ik een mislukte foto tegen (geen statief gebruikt) van de kerstverlichting in de tuin. Hij blijkt echter prima door de impressionistische beugel te kunnen. Al zeg ik het zelf maar.
Bij het doorspitten van mijn foto-archieven kwam ik deze foto tegen. Op zich zei hij me helemaal niets, maar ik herkende de man rechts op de eerste rij: Willem de Hek (als ik me goed herinner). Waarschijnlijk heb ik op zijn verzoek een foto van zijn team gemaakt. Voor de rest is alles in de mist der vergetelheid verdwenen. Misschien was het zelfs een heel andere voetblaclub, s.c. Krommenie bijvoorbeeld.
Daar moest ik aan denken bij deze tekening uit een oude Wolsely folder. Je ziet hem denken: “die van mij komt verder.” Je ziet haar denken: “ik hoop dat ie op een idee komt.”
In tijdschrift De Auto uit 1964 staat op de cover een plaatje van een nieuwe Jaguar. Maar binnenin is niets over deze auto te vinden. Onder de zon weinig nieuws.
Dat krijg je dan: een ongesorteerde doos met 179 dia’s van een langgeleden vakantie in Ierland. Waarbij we inderdaad in Limerick zijn geweest. Moet ergens in de seventies zijn geweest. Na een half uur clock towers vergelijken op internet vond ik dat deze er het meest op lijkt. Of nee wacht, dit is hem. Maar is het hem? En is dit Nederlands? De foto is aangepast voorbij de grenzen van het waarschijnlijke want hij was minstens 6 stops onderbelicht.
Eigenlijk heeft ons land ook een Lake District: het Hollandse plassengebied. We liepen het Oppad-Kromme Rade pad dat door Kortenhoef komt. Een prachtige wandeling. Klik op de foto om alle foto’s te zien.
Eerste serie foto’s van het schitterende natuurgebied De Waterleidingduinen nu te bewonderen op de site. Klik op de foto van het damhert.
Welke film ook alweer?
Ongelooflijk braafjes allemaal, en gek genoeg toch een lekker vlot lezend boek. Kort samengevat: moeder en kinderen moeten op het platteland gaan wonen, en de kinderen voorkomen een treinramp. Mijn vader had het als kind gelezen, het staat al jaren in de erfeniskast, en nu toch maar eens gelezen.
