Ik had al heel lang een pagina in de rubriek De 9e Kunst, namelijk Magasin General. Nu heb ik een pagina toegevoegd over de onvergetelijke strip De Fantastische Avonturen van Isabelle Avondrood, Adele Blanc-Sec in het Frans.
klik op de afbeelding om de pagina te bezoeken
Als ik eens door mijn stripcollectie grasduin, kom ik veel dierbare herinneringen tegen. Zoals bijvoorbeeld die dag in pakweg 1963 toen wij tijdens onze eerste vakantie in België langs een stripwinkel liepen (die had je daar gewoon). Ik wilde er naar binnen en mijn vader was gelukkig ook nieuwsgierig. Na mijn ogen uit mijn hoofd gekeken te hebben, vielen ze op iets wat ik niet kende, Nero en Co. Ik mocht vier boekjes meenemen. Die heb ik stukgelezen. Zoveel Vlaamser dan Suske en Wiske, Madame Phiep rookt Fleur de Matras, heerlijk. En die waanzinnige plots, of het gebrek eraan, ik lach er nu nog om en dat wil wat zeggen. Uiteindelijk bezat ik zo’n 45 boekjes, maar het leeuwendeel heb ik inmiddels weer verkocht. De eerste uit de begindagen heb ik gehouden.
Het afsluitende boek is eindelijk daar, na 15 jaar wachten. Krankzinniger dan ooit. Wel alleen nog in het Frans. Nu maar hopen dat Casterman een Nederlandse vertaling uitbrengt. Want veel Franse strips bereiken ons helaas nooit.
Kijk eens achter je boeken in de boekenkast, soms ligt of staat er nog een rijtje. Zo vond ik deze Dick Bos uit pakweg 1960 weer terug. Vergeeld en ietsje gekreukt maar nog helemaal intact. Volgens mij heb ik deze ooit bij elkaar gezeurd op de markt in Dordrecht.
Geen lastige vraag voor de liefhebber. Aan welk boek wordt hier gerefereerd?
Het blijft leuk iconische zaken te vermengen. Deze behoeft geen uitleg, denk ik.
Ik meen deze wijn ooit gehad te hebben van mijn vaste stripleverancier Kapitein Rob. De zaterdagmedewerker was een bekende, zodat er ook altijd een sociaal elementje aan vast zat. En ik verdiende toen goed zodat ik soms wel met 10 boeken naar huis ging. Ontzettend leuke tekening van Natacha. De erotische prenten van Walthéry zijn trouwens sowieso erg mooi.
IJzerlijm zoals we haar niet kennen. Robbedoes en Kwabbernoot heten Spirou en Fantasio in het Frans, IJzerlijm heet Seccotine. Een parodie op een strip kan best leuk zijn voor de kenners, zolang hij maar niet banaal wordt.
Een boek waar ik me weinig van kan herinneren. Toch zal mijn moeder het voorgelezen hebben. De boekjes hadden een sterk katholieke achtergrond, niet qua verhalen, maar omdat ze door een pater zijn geschreven die opereerde onder het pseudoniem Frans Fransen. En verder werden ze gedrukt door een drukkerij van een r.k. jongensweeshuis. De figuurtjes Puk en Muk zijn een creatie van de Oostenrijkse tekenaar Carl Storch. Die heeft zich mogelijk weer laten inspireren door de populaire Max und Moritz figuurtjes uit Duitsland.
Lastig te vertalen. “De vrede der dapperen” is ons kaaskoppen toch iets te heroisch. “Rust voor rechtschapenen” lijkt er meer op. Gelukkig zegt het plaatje alles. Het is wel iets dat je je nooit afvraagt als je Kuifje leest: “hoe zal het met hem en kapitein Haddock gaan als ze bejaajd zijn?”. Kunnen ze uberhaupt wel oud worden? Een van de betere parodieën.
WATERGEEST 