Dordrecht in de jaren 30

Een leuke verrassing toen ik een doos met negatieven van mijn vader opende. Onder de mapjes zaten 12 foto’s van fotograaf Joost van de Weg verstopt, formaat 13×18 met een stempel achterop. Vermoedelijk had mijn opa deze foto’s gekregen als een bewijs van vakmanschap toen hij op zoek was naar een fotograaf voor de projecten waar hij mee bezig was, zoals bijvoorbeeld de aanleg van het wantijpark. Maar misschien was hij ook wel bevriend met mijn opa, geen idee. Joost van de Weg was geen onbekende in Dordrecht. Hij gaf prentbriefkaarten uit met werk van hemzelf en schilder-fotograaf H. J. Tollens.

klik op de foto om ze allemaal te bekijken

Markante punten van Juvaskula

Juvaskula (Finland) is geen mooie stad, maar toch probeert men er iets van te maken. Blinde muren zijn versierd met schilderingen, historische houten panden zijn meestal goed onderhouden, winkelarcades zijn er volop (tegen de winterse kou) en er zijn genoeg pleintjes met zitplekjes. Alleen in het westelijke deel van het centrum, waar ons airbnb appartement was, staan lelijke flats dicht op elkaar gepropt. Waartussen je dan zomaar een eekhoorn aan kan treffen.

klik op het plaatje om naar de pagina met foto’s te gaan

De universiteit van Juvaskula, toen en nu

Als je zoon er studeert laat hij natuurlijk ook de universiteit zien. De aandacht ging daarbij vooral uit naar de oude campus in de binnenstad. Het oudste deel oogt heel knus en gezellig, maar geleidelijk zie je steeds massievere gebouwen verschijnen. Uiteindelijk werden ook die te klein zodat er een nieuwe campus buiten het centrum gebouwd moest worden. De foto’s laten zien hoe de typisch Finse architectuur steeds internationaler is geworden.

klik op de foto om alles te zien

De derde kunstexpositie op Schokland

Halverwege onze wandeling op Schokland in augustus 2021 werden we verrast door een nieuwe kunstexpositie, deze keer Dichter Op Het Water geheten. Toen bleek dat we die van 2020 gemist hadden, werden we direct weer minder blij. Om dat te compenseren hebben we dubbel genoten. Dat kun jij ook nog doen door de foto’s te bekijken. Klik op de artistiekerige afbeelding.

Variaties op de Grote Kerk van Dordrecht

Voor de smartphone bezitter is het al de gewoonste zaak van de wereld: foto’s opleuken met allerlei kunstmatige intelligentie appjes. Nou ja intelligentie, zeg maar algoritmen. Op de PC kun je tegenwoordig ook aardig terecht, zoals ik al heb laten zien met mijn Dall-E kunstuitingen. Maar dat was de text-to-image kant. Deze keer heb ik me op stijloverdracht gestort (style transfer) met o.a. Prisma, Deepai, Nightcafe (geweldig pakket) en Dall-E, hoewel met de laatste alleen het genereren van varianten. En met name daar blijkt het een beetje raar te worden. Vandaar dat ik mijn nieuwe rubriek op watergeest.nl Uncanny Valley heb genoemd. De derde foto is de eerste foto bewerkt met de stijl van het kunstwerk van Jacob Maris. Alleen de boot op de voorgrond verraadt dat er iets niet klopt.

Klik op deze regel om alle variaties te bekijken

Is Adriaan van Garde nu ineens schilder?

Mijn goede vriend Adriaan stuurde me wat schilderijen, althans foto’s daarvan. In eerste instantie dacht ik dat hij het schrijven ingeruild had voor schilderen. Maar bij nadere beschouwing blijken de voorstellingen, die er overigens best leuk uitzien, toch een tikkie uncanny. Ik zie dezelfde patronen opduiken die je bereikt door je foto’s met artfilters te bewerken. Geen wonder, want hij blijkt ze gemaakt te hebben met een bot, die je kunt instrueren met een paar trefwoorden of desnoods een mini verhaaltje. Evengoed best eng dat dit werk niet onderdoet voor veel moderne kunst.

cats and dogs at the picknick of the jamboree

harvesting mushroom clouds on a rainy day

hermit lighthouses enjoying the sunset

bimbo parade at the hentai festival

Website Adriaan van Garde

Ourselves in Paradiso ’68/’69

Aardige jongens waren we. Dat kan ik in alle bescheidenheid zeggen. Nooit iemand verkracht of het ziekenhuis in geslagen. Niemand gehekt of bestolen. Misschien wel eens gelachen om een regent. Hooguit. Ourselves noemden we onseige. En in 1968 of 1969 waren we ineens in het gloednieuwe Paradiso, waar toen nog geen paddo wilde groeien. Ik noem het historie.

Derde gallery van Dichter Op Het Land 2019 toegevoegd

De gallery website is verrijkt met de derde gallery (slideshow) over de openlucht kunsttentoonstelling op het eiland Schokland, die Dichter Op Het Land heette. Op twee manieren dichter: 1) bij elk object hoorde een gedicht 2) de objecten stonden gewoon op het maaiveld (dichterbij Schokland kun je niet komen). Alles bij elkaar zijn er nu 60 foto’s te zien. Verder heb ik er weinig over gevonden op het internet, dus misschien is dit wel het enige monument. En terecht.

Bekijk de laatste aflevering hier.

Dichter op het land (Schokland 2019) – deel 2

De tweede reeks foto’s van de tentoonstelling Dichter Op Het Land valt te bewonderen in de gallery. Het gaat om objecten 6 t/m 10. Maar nummer 8 zit er niet bij omdat het om kleine, verlichte ruimtes in een pikdonkere schuur ging. Dat kon mijn cameraatje niet aan. Als vervanger een foto van de paarden die naast de schuur stonden.

Klik hier om de gallery te openen.

Leven op een exoplaneet: het penisdiertje

Laat het maar aan het puikje der space rangers over om het leven op een verre planeet te benoemen. Ik daarentegen zat gewoon wat te doedelen. Kunst is het pas als de kunstenaar de intentie heeft om kunst te maken.