Van Skye vertrokken we naar Noth-Uist dat verder de zee in ligt. Het was echt de middle-of-nowhere toendertijd. Reusachtige venen aan de westkant, prachtige duinen aan de oostkant bij Benbecula. Daar lag een RAF missile range waar we niets van gezien hebben. Wel een militair vliegtuig op de luchthaven. Klik op elk van de plaatjes om de foto’s te zien.
Koud terug van Schiermonnikoog belandde ik in de hel van de moderne gezondheidszorg. Niets dan goeds voor het ambulancepersoneel overigens. En ook de spoedeisende hulp greep adequaat in. Maar dan rest de artsen helaas niets anders meer dan de moderne medicijnen van de farmaceutische industrie. Bloedverdunners die dan wel een maagbescherming eisen. En bloeddrukregelaars die tot eczeem leiden.
Wat was er aan de hand. Bloeddruk van 220 boven 120, een hypertensieve crises. Een bloedpropje in de hersenen, niet zichtbaar op de foto, of wacht eens, dat daar zou het wel eens kunnen zijn. Drie neurologen waren er nodig om tot een besluit te komen. Inmiddels was mijn afhangende mondhoek weer gecorrigeerd dankzij een megashot bloedverdunner. Kortom het valt gelukkig enorm mee. Cognitieve vaardigheden niet merkbaar aangetast, wel verlies van concentratie. Lichte motorische ongemakken zoals een raar mondgevoel en gebrekkige fijnmotoriek in de rechterhand. Het mondgevoel is inmiddels weer normaal.
Waarschijnlijk heeft het bloedpropje geleid tot hoge bloeddruk. Vraag me niet hoe dat kan. Nu met bloedverdunners is de bloeddruk nog maar zozo. Maar het schijnt wel zes weken te duren voor alles stabiel is. Het is duidelijk dat ik op zoek moet naar de oorzaak van de hoge bloeddruk als ik een rustige oude dag wil. Heeft iemand daar ervaring mee. Ik denk bijvoorbeeld aan acupunctuur. Of een orthomoleculaire arts.
Intussen de draad weer opgepakt met twee slideshows over het eiland Skye in 1980. Klik op de plaatjes om de foto’s te kunnen bekijken.
Kom je in je nietsvermoedende onschuld op Schier, val je met de neus van je wandelschoenen in de hardloopboter. Blijkt dat er al tijden een hardloopevenement wordt georganiseerd in maart, maar kennelijk nooit als wij er zijn. In de jaren hiervoor waren we al vaak geconfronteerd met de bevindelijke mannendagen, maar dat was het wel zo’n beetje. Het was fris, maar dat mocht de pret niet drukken. En het was fantastisch goed georganiseerd. Je zou willen dat onze regering zo uit de verf kwam.
Dit is een slideshow: veeg of klik op de pijltjes.
Raar om tussen je vakantiedia’s uit 1980 ineens een foto van een rookkolom boven flatgebouwen aan te treffen. Ik kwam toen terug uit Schotland en zag kennelijk ergens een rookkolom. Geen idee meer waar het precies was, maar ik vermoed dat het de Bijlmer is. Maar het kan ook in Buitenveldert zijn. Gelet op het blauwe licht is het redelijk vroeg in de ochtend. Hoewel, het is een 200mm telelens, altijd goed voor blauwzweem. Als je meer licht kunt werpen op de feiten, spui het dan in het commentaar.
Het antwoord is daar: Rob Alberts (zie commentaar) en Patrick Simons (facebook) hebben mij bericht dat het om het afbranden van kleuterscholen Bombadil en Woelwaters gaat op 23 juni 1980. De brand zou aangestoken zijn.
Een merkwaardige bijkomstigheid is nog dat ik oorspronkelijk uitging van 1979 als jaar van de brand. Maar alle branden op die plek wezen naar 1980. En bij nader inzien is het inderdaad waarschijnlijk dat de bovenvermelde vakantiefoto’s uit 1980 stammen. Als ik vooruit geweten had dat er internet zou komen, had ik wel een goed dagboek bijgehouden.
Foto’s uit 1980 van Engelse stoomspoorlijnen in West Yorkshire en Cumbria. Natuurlijk blijken er weer veel (te) onscherpe opnamen tussen te zitten, maar toch heb ik nog twintig leuke foto’s weten op te lappen. Omdat ik wat meer thematisch wil presenteren is deze collectie niet bij de Hebriden foto’s van 1980 terechtgekomen maar in een nieuwe rubriek: Steampunk.
klik op het plaatje om de treinen te bekijken
De derde en laatste reeks foto’s van Milos gaat over de tochtjes die we maakten met scooters en een boot. Er zijn nog veel meer negatieven maar de kwaliteit daarvan is te slecht en bovendien voegen ze niets toe. Tijdens het maken van de slideshow zag ik dat het de honderdste is: een mijlpaal met ruim 1900 foto’s. Bij de volgende honderd zal ik meer aandacht te besteden aan vormgeving, presentatie en selectie.
Klik op de foto om ze allemaal te bekijken.
Veel van de 60×90 negatieven die ik gefotografeerd heb (zie vorig bericht) zijn totaal onscherp of bevatten scenes die ik niet kan plaatsen. Van deze ongewoon scherpe foto weet ik wel wat er te zien is. Hij is genomen op de Hugo de Grootlaan in Dordrecht, vermoedelijk in 1939. Er waren toen festiviteiten vanwege de opening van de verkeersbrug naar Zwijndrecht en dit was waarschijnlijk de bijdrage van de bedrijfsverenigingen (industrie, nijverheid en transport) in Dordt. Op het internet kan ik er niets van terugvinden, ook niet in het regionaal archief. De drie mannen met fietsen waren vrienden van mijn vader, Piet, Jan en Piet geheten. Ik heb echter wat moeite ze te herkennen door de jolijt om het (gejatte?) vlaggetje. Kan niet lezen wat er op staat, maar het is iets met een kip. We kijken hier in de richting van de oprit van de brug.
Een tijd terug vond ik in het archief van mijn vader een doos met o.a. mapjes negatieven. Meest 60×90, deels 60×45, dus hoe digitaliseer je die dan? Ik kocht er diverse materialen voor, maar ik heb alles weer teruggestuurd. Het deugde niet en/of bleek al door iemand anders teruggestuurd. Scannen was een optie, maar toen ik het resultaat zag ging ik over mijn nek. Ik heb bepaald geen stofvrij huis, maar wat er kennelijk op de glasplaat blijft liggen na reiniging was ontluisterend. Profs op het internet blijken er meestal voor te kiezen om negatieven te fotograferen. Maar hun apparatuur bevindt zich in een heel andere wijk dan de mijne. Dus nu heb ik mijn statief ondersteboven gezet, de boel gewaterpast, en een moderne led lichtbak (Kaiser Slimline) gekocht. Omdat ik geen macro objectief bezit maak ik de foto’s met mijn Panasonic TX95, want die heeft een akelig goede macro instelling en toch 20 megapixels (dat is meer dan voldoende voor oude negatieven). Bedienen met de smartphone om trilling te voorkomen. Resultaten tot nu toe zijn perfect.
Dit tweede deel over onze eerste vakantie in Griekenland liet op zich wachten. Voornaamste reden is dat de dingen die ik besteld had om het scanproces te verbeteren voor geen meter werkten. Deels omdat het concept niet goed is en deels omdat door klanten teruggestuurde producten eindeloos rondgezonden worden naar andere klanten. Inmiddels heb ik besloten te leven met de tekortkomingen, meer kan ik eenvoudig niet betalen. Maar als iemand software kent die scans/foto’s van kleurnegatieven kan omzetten in positieven, zonder dat ik een abonnement op Adobe en de daarbij behorende plugins hoef te nemen, dan houd ik me aanbevolen.
klik op het plaatje om de foto’s te bekijken
Een leuke verrassing toen ik een doos met negatieven van mijn vader opende. Onder de mapjes zaten 12 foto’s van fotograaf Joost van de Weg verstopt, formaat 13×18 met een stempel achterop. Vermoedelijk had mijn opa deze foto’s gekregen als een bewijs van vakmanschap toen hij op zoek was naar een fotograaf voor de projecten waar hij mee bezig was, zoals bijvoorbeeld de aanleg van het wantijpark. Maar misschien was hij ook wel bevriend met mijn opa, geen idee. Joost van de Weg was geen onbekende in Dordrecht. Hij gaf prentbriefkaarten uit met werk van hemzelf en schilder-fotograaf H. J. Tollens.
klik op de foto om ze allemaal te bekijken
WATERGEEST 